wydzierać

wydzierać
wydzierać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wydzieraćam, wydzieraća, wydzieraćają, wydzieraćany {{/stl_8}}– wydrzeć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Vb, wydzieraćdrę, wydzieraćdrze, wydzieraćdrzyj, wydzieraćdarł, wydzieraćdarli, wydzieraćdarty {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'drąc, wyrywając, usuwać coś skądś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wydzierać kartkę z zeszytu. Wydrzeć komuś garść włosów. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zabierać komuś coś przemocą, zmuszać do wydania czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wydzierać list z rąk. Chciał wydrzeć jej tajemnicę. Wydrzeć komuś ostatni grosz, cały majątek. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'używając czegoś, robić w tym dziury, drzeć; zdzierać całkiem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dzieci wydarły buty. Wydarł w swetrze dziury na łokciach. ZOB.drzeć [wydzierać – wydrzeć] gębę [i syn.] {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wydzierać się – wydrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, wydostawać się skądś z wielkim trudem; uwalniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydrzeć się z czyichś objęć, z rąk bandytów. Oddział wydarł się z okrążenia. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wydzierać – wydrzeć [wyciągać – wyciągnąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}z gardła {{/stl 13}}{{stl 7}} zmusić kogoś do wydawania, oddania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pożyczyłem mu kiedyś niezłą sumkę i potem musiałam mu ją z gardła wydzierać. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wydzierać — Wydrzeć coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wydrzeć coś komuś z gardła zob. gardło 5. Wydrzeć kogoś śmierci zob. śmierć 13. Wydrzeć kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wydrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 …   Słownik frazeologiczny

  • wydzierać — → wydrzeć …   Słownik języka polskiego

  • drzeć [wydzierać – wydrzeć] gębę [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć, wymyślać komuś z krzykiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś drze, wydziera gębę, pysk, mordę, ryj. Nie drzyj gęby, bo jeszcze ktoś nas usłyszy. Drzeć pysk, mordę na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… …   Słownik języka polskiego

  • strzępić — ndk VIa, strzępićpię, strzępićpisz, strzęp, strzępićpił, strzępićpiony «robić strzępy; wydzierać w strzępy, czynić strzępiastym; wystrzępiać, wyskubywać» Strzępić sobie rękawy, sweter. Strzępić igłą brzegi serwetki. ◊ pot. Strzępić (sobie) język …   Słownik języka polskiego

  • gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny

  • wniebogłosy — pot. «bardzo głośno, przeraźliwie» Krzyczeć, lamentować, wydzierać się wniebogłosy …   Słownik języka polskiego

  • dziurawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dziurawićwię, dziurawićwi, dziurawićwiony {{/stl 8}}– przedziurawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} robić, wywiercać, wydzierać, wydłubywać w czymś dziurę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziurawić nożem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”